تخلف از شرط صفت

(تخلّف از شرط صفت)

#ماده_دویست_و_سی_و_پنج - هرگاه شرطی که درضمن عقد شده است شرط صفت باشد ومعلوم شود آن صفت موجود نیست کسی که شرط به نفع او شده است خیار فسخ خواهد داشت.(رک. م 355، 384 و 385 ق.م) 

 

دکتر کاتوزیان:

1. شرط صفت، ممکن است هم در خصوص عینِ معیّن باشد و هم در خصوص کلّی معیّن؛ ولی، در مورد اخیر فایده بیشتری دارد. هرچند عدّه¬ای آن را ویژه عینِ خارجی دانسته¬اند. 

(قواعد عمومی قراردادها، جلد سوم،ص 134)

2. شرط صفت به دو صورت کمّی یا کیفی می¬تواند باشد؛ ولی، باید توجه داشت شرطی که مقدار را معیّن می-نماید، خود دو چهره دارد:

الف. چهره اصلی که تعیین کننده موضوع تعهد دو طرف است و ممکن است طرف دیگر بر مبنای آن، ثمن را بپردازد؛

ب. چهره فرعی که لزوم داشتن میزانِ معیّن است به عنوان وصف مشروط.

نکته اینجاست که شرط صفتی که در این ماده ذکر گردیده و برای تخلف از آن، خیار فسخ در نظر گرفته شده، ناظر به مورد دوم می-باشد. 

(همان، ص 136)

3. خیار تخلّفِ از وصف ، وسیله ای برای جبران خسارت است. پس، اگر خسارت به گونه ای دیگر جبران شود، مبنایی برای حقِّ فسخ وجود ندارد. به عبارت دیگر، ضرر باید هنگام اعمال خیار موجود باشد.

 (همان،ص 185)

دکتر شهیدی:

1. فقدان وصف کمّی چه جنبه فرعی داشته باشد (م 355 ق.م) چه اساسی (م 384 و 385 ق.م)، برای مشروطٌ له حقِّ فسخ معامله را به وجود می-آورد.

 (حقوق مدنی3، ش80، ص145)

2. در مورد تخلّف از شرط صفت، مشروطٌ له مختار است که یا معامله را فسخ کرده و یا آن را با فقدانِ وصف مزبور بپذیرد، اما هرگز نمی-تواند مشروطٌ علیه را ملزم  کند که مورد معامله¬ی مطابق با وصف مشروط را به وی تسلیم کند؛ زیرا، خیار تخلّف از وصف در مورد معامله عین معیّن یا کلّی در معیّن قابل تصور است. 

(همان)

3. به نظر می¬رسد شرط ثبوت صفتی خاص در زمان گذشته یا آینده را نیز بتوان شرط صفت و داخل در مورد ذکر شده در قانون دانست.

(شروط ضمن عقد، صص62و63)

https://telegram.me/lawyer1982

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

http://eslamabasian.blog.ir