تفاوت قرار رد دعوی و قرار عدم استماع دعوی

تفاوت بین قرار رد دعوی با قرار عدم استماع دعوی :

قرار رد دعوی مترادف با قرار عدم استماع دعوی است . ولی ،تفاوت ظریفی نیز با یکدیگر دارند . قرار رد دعوی ، منصرف به مواردی است که دعوی فی نفسه صحیح و وارده بوده و یک عامل خارجی و یا نقض یکی از ارکان دعوی مثل حجر خواهان یا عدم توجه دعوی به خوانده و غیره مانع ادامه رسیدگی است . و اگر آن رکن کامل شود یا نقص مرتفع شود دعوی قابل تعقیب بوده و ادامه خواهد یافت . 

ولی ، قرار عدم استماع دعوی به معنی عدم پذیرش دعوی در دادگاه است و منصرف به ایرادات خود دعوی است . یعنی ، ایرادات قائم به خود دعوی است نه اصحاب دعوی یا عوامل دیگری . از جمله ، وقتی که دعوی به طرفیت طرفین خوب اقامه نشده ، یا طرفین دیگری لازم بوده ، مورد درخواست رسیدگی قرار نگرفته اند در این صورت قرار عدم استماع دعوی صادر می شود . 

فرق دیگر آن دو در این است که قرار عدم استماع دعوی هیچ وقت در اثناء دعوی صادر نمی شود مگر مواردی از قرار عدم استماع دعوی که دادگاه در اثناء رسیدگی متوجه گردد . در حالی که قرار رد دعوی در اثناء رسیدگی صادر می شود . با این حال ، در اکثر موارد ،این دو قرار مشابه و در کنار هم آورده شده اند .

ماده 332 قانون آ ئین دادرسی مدنی- قرارهای زیر قابل تجدید نظر است ، در صورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل در خواست تجدید نظر باشد :

الف - قرار ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شود.

ب - قرار رد دعوا یا عدم استماع دعوا

ج - قرار سقوط دعوا

د - قرار عدم اهلیت یک از طرفین دعوا

https://telegram.me/lawyer1982

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

http://eslamabasian.blog.ir